Άρχισαν να σπάνε οι καθρέφτες
Όλοι εκείνοι που το ψέμα μου πούλησαν για αλήθεια
Και εγώ αγόραζα μανιωδώς
Γιατί έλεγα πως έτσι ήθελε η καρδιά μου
Ώσπου μου έδωσαν έναν
Διαφορετικό από όλους
τους άλλους
Εκείνος μου έδειξε πως όσα νόμιζα ότι ήμουν
Όσα νόμιζα ότι ήθελε η καρδιά μου
Ήταν όλα ψέματα
Γέλασα στην αρχή
Και μετά έκλαψα
Θύμωσα με μένα γιατί αγόραζα ψέματα
Έκανα μεγάλη πολύ μεγάλη προσπάθεια να κρυφτώ και να θάψω την κάρδια μου
Εκείνη που ο καινούριος καθρέφτης μου έδειχνε
Εκείνη που τόσο καιρό με φώναζε και ούρλιαζε
Βοήθησε με!
Άσε με να μιλήσω!
Άσε με να νιώσω!
Άρχισαν να σπάνε οι καθρέφτες οι παλιοί
Αυτοί των νομίζω και τον επιφανειακών θέλω μου
Θρύψαλα γίνεται η δική τους αξία
Και εγώ στα θρύψαλα θα κυλιστώ
Γυμνή
Μέχρι να σκιστεί τελείως η σάρκα μου
Μέχρι να χαθούν όλα εκείνα που νόμιζα
Μέχρι να βρω τη δύναμη να τους σπάζω με τα χεριά μου
Μέχρι να μην μείνει τίποτα
Μέχρι να πεθάνουν όλα και μαζί τους και εγώ
Και ίσως τότε η κάρδια μου γίνει ο μοναδικός καθρέφτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου