Κυνηγάς φαντάσματα
φαντάσματα ενός κάποτε
ζεστού ήλιου
μιας περασμένης εποχής
τότε που σου έδιναν τα πάντα
και ζητούσες παραπάνω
σαν λαίμαργο όρνιο
πάνω από το κουφάρι
μα αυτοί που σου έδωσαν
δεν ήταν κουφάρια
εσύ όμως επέμενες
να φερθείς σαν όρνιο
να θες να ρουφήξεις
όλη την ενέργεια που είχαν
όλη την αγάπη
όλη την προσοχή
Να υποκρίνεσαι ότι σε ευχαριστούν τα όσα έπαιρνες
να υποκρίνεσαι ότι είσαι εσύ
και κάπου εκεί στην υποκρισία σου... χάθηκες
Και τώρα κυνηγάς φαντάσματα
της αγάπης που δεν εκτίμησες
της στοργής που δεν άφησες να νιώσεις
της καθαρότητας των ψυχών... που έχασες Κυνηγάς τα φαντάσματα των αναμνήσεων που θα γεμίσουν σκόνη όπως η καρδιά σου
θα σκουριάσουν και εσύ θα θυμάσαι
θα πονάς γιατί εσύ τα πέταξες
γιατί εσύ φόρεσες μάσκες που δε χρειάστηκαν
ενώ ήξερες καλά ότι οι μάσκες πάντα πέφτουν
άλλα πίστεψες ότι η δίκη σου δε θα έπεφτε πότε
Κυνηγάς μια θάλασσα
που απομακρύνθηκε από σένα
μια αγκαλιά που έγινε άβυσσος
μια γλυκιά κουβέντα που έγινε ουρλιαχτό
σε πονάει....ναι....
και δε μπορείς να σταματήσεις την οδύνη
γιατί εσύ την γέννησες....
και το γέννημά σου δε μπορείς να σκοτώσεις
είναι το μόνο δικό σου που σου έχει απομείνει
ενώ θα συνεχίσεις να κυνηγάς φαντάσματα
αυτών που έφυγαν γιατί βαρέθηκαν να υποκρίνονται ότι σε πιστεύουν
γιατί βαρέθηκαν να σε βλέπουν να τρέφεις το τέρας σου
και να το βλέπεις ως πεντάμορφη
Κυνηγάς τους δείκτες ενός ρολογιού που δεν ελέγχεις πια
που δε μπορείς να γυρίσεις πίσω
που δεν θα καταφέρεις να επιδιορθώσεις
γιατί εσύ έβγαλες το ρολόι αυτό από τον καρπό σου
και του φέρθηκες σαν να μην είχε σημασία
εσύ χάλασες τους δείκτες του και όσα έφερναν μαζί
Και τώρα κυνηγάς εκείνα τα φαντάσματα
που βλέπεις να πετάνε
στους εφιάλτες σου...
που κάποτε ήταν όνειρα άλλων...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 σχόλια:
Truth hurts...
Αλλά περισσότερο πονάει το να ζεις σε έναν ψεύτικο κόσμο.
Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια νωρίς, πονάς περισσότερο με μικρότερη ένταση.
Όταν αυτό γίνεται αργά, πονάς λιγότερο -γιατί η ζωή σου φτάνει στο τέλος- αλλά με απεριόριστη ένταση.
Η επιλογή πάντα είναι δική σου...
Τα ροζ σύννεφα έπαψαν να υπάρχουν από τα 5 σου.
αυτό που έγραψες είναι πολύ ωραίο....λέω να το αντιγράψω, να το παραποιήσω λιγάκι και να το ανεβάσω ως δικό μου....:Ρ
χιουμορίζομαι λιγουλάκι γτ αν το ρίξουμε στο πολύ σοβαρό μας βλέπω να κλαίμε αγκαζε...για την κατάντια των άλλων....και δεν λέει ;)
αλλά....πόσο δίκαιο έχεις!!!!
Δημοσίευση σχολίου